Tanecznym krokiem z kataną w dłoni przebijałem się przez ogromne połacie trawy. Tnąc z każdym ruchem ręki wielkie płaty zielska, które po chwili opadało bezwładnie na ziemie obok innych przeszkód.
Że też muszę przez to przechodzić. Czy nie mogli by tu stożyć jakiejś ścieżki do polany? A może to ja się zgubiłem? - Nerwowym ruchem wyjąłem z kieszeni złożoną mapę. Następnie rozłożyłem ją na ziemi i dokładnie jeszcze raz przestudiowałem.
- Jestem tu - Wskazałem palcem na lewy róg mapy. - A tu znajduje się polana, na której mam odbyć tą walkę. - Palec wskazując powędrował nieco wyżej.
- Reasumując: powinienem iść w tym kierunku... - Ruchem głowy wskazałem kierunek północny -... a za chwilę powinienem być na miejscu.
Zacisnąłem mocno zęby i z jeszcze szybszym tempem ruchem z ostrzem w ręku przed siebie z typowo dyskotekowym ruchem.
* W dalszym ciągu szukałem odpowiedniego dla siebie stylu. Nie mogłem się do końca zdecydować na żaden z nich. Pozostało mi wierzyć, że niedługo znajdę ten swój unikatowy i własny styl. *
Kierując się w dalszym ciągu kierowałem się w kierunku północnym, wywijając ostrzem w rytm bliżej nieokreślonej melodii, jednocześnie rozmyślałem... Musiałem przecież umilić sobie nieco tą jakże męczącą podróż.
Nie żałuję tego, że zdecydowałem się wziąć udział w tym turnieju. Zawsze to oderwanie od nużącej codzienności. Dodatkowo będę mógł sprawdzić umiejętności swoje, jak i przeciwników w walce. Czyli uda mi się połączyć przyjemne z pożytecznym. Mam nadzieję, że będę miał okazję walczyć z kimś, kto posiada zbliżone umiejętności do moich. Bo jakby to wyglądało, gdybym przegrał z pierwszym lepszym leszczem? Nie dość, że ucierpiała bym moja opinia, to do tego klan Kiyoshi także doznał by uszczerbku. Z drugiej strony gdybym musiał walczyć z kimś o wiele potężniejszym ode mnie, to nie miał bym większych szans na wygraną, a i może na ujście z życiem z tej potyczki. A właśnie! - Klepnąłem się otwartą dłonią prosto w czoło.
Nie wiem czy w tym turnieju można zabijać swoich przeciwników. Tak ważny szczegół, a ja o niego nawet nie wypytałem... - Urwałem swoje rozmyślała, bo tu moich oczom ukazała się polana, a na niej sylwetka bliżej nieokreślonej postaci. Podszedłem nieco bliżej, by móc zidentyfikowawszy prawdopodobnie mojego przyszłego rywala.
To co ujrzałem, wywołało uśmiech na mojej twarzy. Moim oponentem miał być Nexs. Członek mojego klanu.
Jakby się ta walka nie zakończyła, to reputacja klanu Kiyoshi nie ucierpi na tym. - Powiedziałem z zadowoleniem w duchu.
- Hej! - Powiedziałem z promiennym uśmiechem na twarzy, machając jednocześnie przyjaźnie dłonią.

- Spokojnie... - Zwróciłem się do Nexs'a widząc, że przygotowuje się już do obrony.
-... nie myśl, że zacznę walczyć z tobą tak z marszu. O ile mi wiadomo, to nie mamy limitu czasowego co do zakończenia walki, także wstrzymaj konie kolego. - Kończąc swoją przemowę, wbiłem ostrzę katany w ziemie. Następnie zacząłem powoli się rozciągać. Kolejno zaczynając od głowy, kończąc na stopach. Poprawiłem jeszcze szybkim ruchem ręki kamizelkę spoczywającą na moim torsie, drugą ręką wyjąłem ostrze broni z ziemi. Gdy już skończyłem zwróciłem się do mojego rywala, oczyszczając jednocześnie metal z pojedynczych drobinek kurzu:
- Ja jestem już gotowy. Daj znak, gdy będziesz chciał już zacząć walkę. - Wypowiadając ostatnie słowa, odskoczyłem kilka metrów do tyłu.

Aktywowałem moje Kekkei-Genkai na 5 kolejek z góry. [Musisz być zalogowany, aby przeczytać ukrytą wiadomość]
Chcę poznać jak najwięcej zdolności Nexs'a, dlatego też nie mam zamiaru śpieszyć się z zakończeniem tej walki. A jeśli będę miał trochę szczęścia, to uda zakończyć mi się to walkę bez ujawnienia większości moich umiejętności i technik.
Wyjąłem kolejny kunai lewą ręką. Następnie ugiąłem nieco całe moje ciało i wychyliłem górną część ciała do przodu. W prawej dłoni trzymałem kurczowo moją katanę a w lewej kunai.
Nadchodzący wiatr wraz z porcją ciarków, przywiał także odpowiednią dozę adrenaliny, która z pewnością pomoże mi w dalszej walce.
- Zaczynajmy! - Krzyknąłem, a mój głos rozległ się po pobliskiej okolicy. Wyraźnym ruchem kunai'a, pokazałem przeciwnikowi by zaczął na mnie nacierać.

Czekałem już lekko zniecierpliwiony na ruch mojego przeciwnika. Obserwowałem dokładnie go cały czas. Nagle zamknął oczy i nie zamierzał na chwilę obecną ich otworzyć. Czy on medytuje, czy co?
Po upływie dłuższej chwili otworzył wreszcie swe oczyska. Widząc, jak kryształowy blok leci na mnie z nieba, wypuściłem powietrze w geście ulgi. Ucieszyłem się, że wreszcie zaczyna walczyć. Miałem zamiar już tu korzenie zapuszczać. Nie ruszając nawet palcem, świdrowałem wzrokiem mojego wroga. Oczekiwałem czegoś silniejszego.
- Wiesz na czym polega Twój błąd? - Zwróciłem się do Nexs'a.
- Shouton... Nie pojąłeś jego potęgi i zastosowania. Używasz go wyłącznie do tworzenia tych kryształowych bloków. Musisz zrozumieć, że ma on o wiele szersze pole zastosowania, niż tylko te Twoje prymitywne bloczki. - W tym momencie ciemnoniebieski kryształ w mgnieniu oka utworzyłem się w powietrzu tworząc coś na wzór zjeżdżalni, po której blok Nexs'a zjechał bezpiecznie i upadł na ziemie kilka metrów obok mnie.

Atak się nie powiódł.Chciałem to jak najszybciej zakończyć . Zdenerwowany rozpiąłem moją kryształową brożkę i mój płaszcz odleciał gdzieś.Teraz stałem w białym kimonie przepasanym czarnym pasem.Stanąłem wygodnie na ziemi zdenerwowany.Zaczął odemnie pulsować ogrom złej energii.Złożyłem pod wielkim nerwem pieczęć.
- Doton Yomi Numa! - Wydyszałem przez zęby cały zdenerwowany [Musisz być zalogowany, aby przeczytać ukrytą wiadomość]
I pod Gamatt'em pojawiło się duże bagno , a ja stałem z szyderczym uśmiechem oraz dysząc głośno z nerwów


[Musisz być zalogowany, aby przeczytać ukrytą wiadomość]

Pozostawiłem swoje ciało bez władnie. Zostawiłem je , aby już nie walczyć. Wiedziałem że już nie miałem szans . To był już koniec. Nawet nie próbowałem się bronić tylko stałem osłupiony czekając aż przeciwnik mnie zabije. Przed oczyma zaczęły się przejawiać mi różnego rodzaju wspomnienia. Moje dzieciństwo , wszystkie moje walki , akademie i wiele innych. Na koniec postanowiłem że moje ciało nie zostanie zbeszczeszczonę przez przeciwnika postanowiłem sam się zabić . Z mego ciała wyszły tysiące kolców z kryształów (Śmierć niefabularna ofc. nie ma powiązania do postaci na fabule) koloru szarego. Już nie było nic. Poczułem tylko ogromny ból i już nie zobaczyłem nic więcej czarne światło i wszystko znikło.

Zwycięzcą przez poddanie jest Gamatt. Gratuluję ^^